Салхины аясаар сэрчигнэх моддын доор зугаалж байлаа
Саарал орчлонгийн өнгийг чимэн ургасан модод байлаа
Санан санасан хайрын үгийг шивнэн хэлсэн учрал байлаа
Салгуун холоос ч гэсэн хүлээнээ гэсэн амлалт байлаа
Сар жилүүд алслан одлоо
Салаа замын учрыг оллоо.
Чамайг дэндүү санаснаа нуух гэж би утсаа тасаллаа
Чамд дэндүү гомдсоноо дарах гэж би худлаа инээлээ
Бүжгийн талбайд өнжсөн үдшийг би дурсан саналаа
Бүхэл шөнийн зүүднээсээ чамайг би хайлаа
Ганцхан л чамдаа хайртай байсан юм шүү гэж шивнээд
Гансрах зүрхний чанадаас чамайг би авч хаялаа
Гомдсон зүрх хоосорсон байлаа
Гологдсон сэтгэлийн манан хур болон буулаа.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment